ای ویوا اسپانیا

Summer Prade, June 08 , Once_Again


-خوب طبیعتن با نتیجه امشب خیلی سخت بود آدم هیچ چیز ننویسه!!

- دلم برای روسها سوخت، از بس که کم طرفدار داشتند امشب. بازی ایتالیا- اسپانیا, جرج و اژدها نصف-نصف شده بود. اما امشب طرفداران اسپانیا تقریبن همه پاب رو تسخیر کرده بودند.

- این مربی ترکیه منو یاد علی پروین و لمپنی‌اش می‌انداخت. با عرض معذرت از جناب مربی ترک البته.

- به تیم آلمان پیشنهاد می‌کنم قبل از بازی فینال اسمشو عوض کند بگذارد فرانسه، از بس که تا به حال -جز در بازی با پرتقال- هر بار ناپلئونی رفته مرحله بعد!

- تیم اسپانیا ممکنه عرق ملی نداشته باشد، اما دارد یک تیم هماهنگ می‌شود. البته خودمانیم، این اسپانیایی‌ها آن قدر با لطافت بازی می‌کنند که هر بار رویشان فول می‌شد، من می‌گفتم الان از کنار زمین یک گیتار قرض می‌کند و می‌زند زیر آواز در مورد جفای دنیا!
Link .  2 Comments

وقتی که اسپانیا بالاخره خودش را یک تیم حساب می‌کند

George & Dragon, June 08 , Once_Again

می‌گوید: "باور نمی‌کنم اگه بگی که هنوز وبلاگ می‌نویسی!"


واقعیت این است که روزانه نوشتن را دوست دارم و هر وقت که مدتی نمی‌نویسم، یاد حرف آن سیاست‌مدار انگلیسی می‌افتم و بیشتر دلم برای نوشتن تنگ می‌شود. اما گاهی زندگی آن‌ قدر شلوغ می‌شود که آدم نوشتن و مخصوصن وبلاگ‌نویسی را می‌گذارد برای یک وقت فراغت که این وقت فراغت هم کانوینینت‌لی(!) هی می‌افتد عقب. یک وقت‌هایی هم به محض اینکه سر آدم یک کم خلوت می‌شود، یک چیزی مثل این یورو 2008 لعنتی اتفاق می‌افتد.

+++++

این دو هفته کار هر شب ما این‌ شده یک بار انگلیسی جمع شدن و بازی‌ها‌ را تماشا کردن. از ظهر به وقت اینجا که بازی‌ها برگزار می‌شوند، من باید حواسم جمع باشد که سایت‌های خبری را نگاه نکنم، با کسی سر کار یا تلفنی و اینترنتی در مورد فوتبال حرف نزنم و چت نکنم، در کافه‌تریااز جلوی تی‌وی رد نشوم و بالاخره موقع برگشتن به خانه در ماشین رادیو گوش ندهم که خدای نکرده نتیجه بازی لو برود و روزم اسپویل شود (آن دفعه حواسم نبود و رادیو روشن بود و درست تا رسیدم دم بار، ان پی آر یک جمله گفت که "آلمان رفت برای سمی..." که فوری رادیو را خاموش کردم اما تمام شبم خراب شد، مخصوصن که طرفدار پرتقال بودم با آن بازی گند آخری‌اش). در جرج و اژدها هم بساط کرکری و داد و هوار برقرار است و خیلی‌ها اصلن با لباس تیم کشور مورد علاقه‌شان پیدایشان می‌شود. آبجو هم که طبعن به مقدار وافر موجود است. بعد هر شب این برنامه را اجرا کردن و هنگ‌آت بعدش و طبعات مختلفش، خوب بدجوری زندگی آلردی مختل آدم را مختل‌تر می‌کند.

آخر هفته‌ها البته کمی بهتر است. می‌شود همان ساعت یازده و نیم آنجا جمع شد و بازی‌ها را زنده دید. و گاهی مثل امروز کل پاب برای 120 دقیقه می شود شعار و کرکری و ادعا و افسوس و آه و البته با برنده شدن اسپانیا هم تمامش می‌رود روی هوا!

++++

حالا انگار قرار است که بازی فاینال را در کشور میزبان تماشا کنم. دلم می‌خواست این سفر دو روز دیرتر می‌شد که بردن اسپانیا از آلمان را هم‌اینجا و میان همین کراد می‌دیدم و آخر شبش هم مثل امشب می‌آمدم و میان خواب و بیداری خودم را زور می‌کردم که وبلاگ بنویسم!!
Link .  0 Comments

شکل‌ها و شمایل‌ها و از این حرف‌ها

"We may not even realize that these shapes and shadows influence our subconscious with them being captured by our eyes and stored in our memory and eventually influence our understanding and more importantly our emotions. Do we see all the shadows created by shapes and the light? Do our brains take snap shots of small things? Can we emphasis on our feeling by looking at our surrounding more carefully?"*

این هم به خاطر گل روی خانم ماندانای مانتن‌ویوای :-)

* From the artist's statement

Link .  4 Comments