Saturday, October 08, 2005

Waiting Right Here

گوگوش می‌خونه:

"ای حس از بر شدنی
ای خط به خط نوشتنی
در زنگ از خود رد شدن
صد آفرین تو شدم
به جرم بی ستارگی
شب همه شب به سادگی
کشته شدم زنده شدم
ستاره چین تو شدم
ای تو همیشه سفری
از همه ام بی خبری
من که به کوچه می زدم
خانه نشین تو شدم"


+

سومين افطار هم به تنهايي برگزار شد. و البته دلم لک زده برای این که يه جا مهمون بشم براي افطاری. فامیل یا دوست روزه بگیر (یا نگیر) افطاری‌ده شدیدن نیازمندیم!

+

ظاهرن و به حکایت دوستان (!) اون شب یک کم زیادی‌روی کرده بودم. داشتم پیش خودم فکر می‌کردم که درست مثل رانندگی توی بزرگرا‌ه‌های امریکا میمونه. هر از گاهی آدم زیادی تند می‌ره٬ کلی جریمه می‌شه و بعدش یه مدت طولانی محتاط. حالا منم هر دو سه سال یه بار لازمه که یک کم در این زمینه تند برونم که دوباره درسی بگیرم و باز محتاط!

+

دیگه ملالی نیست به غیر از یه سری تناقضات که فکر نمی‌کردم من یکی هیچ وقت دچارشون بشم!!

=

همین.

 . 
   







  Feed

 Email

 April 2005
 May 2005
 July 2005
 August 2005
 September 2005
 October 2005
 March 2006
 April 2006
 May 2006
 June 2006
 July 2006
 September 2006
 October 2006
 November 2006
 December 2006
 January 2007
 February 2007
 March 2007
 April 2007
 May 2007
 June 2007
 July 2007
 August 2007
 September 2007
 October 2007
 November 2007
 December 2007
 January 2008
 February 2008
 March 2008
 May 2008
 June 2008
 July 2008
 August 2008
 September 2008
 October 2008
 November 2008
 December 2008
 May 2009
 June 2009
 September 2009
 October 2009
 November 2009
 December 2009
 January 2010
 February 2010
 March 2010
 April 2010
 May 2010
 June 2010
 July 2010
 August 2010
 September 2010
 October 2010
 February 2011
 March 2011
 April 2011
 January 2012
 May 2013
 October 2013
 January 2014
 February 2014
 March 2014
 April 2014
 June 2014
 August 2014
 December 2014
 January 2015
 March 2015
 April 2015
 May 2015
 June 2015
 
  Email: 2bareh[AT]gmail[DOT]com    

Powered by Blogger