ّ The Story of G"

درست پشت ما یک خانه آجری بود که بازسازیش کرده بودند. با در کلونی و پنجره های چوبی. آجرش را هم برق انداخته بودند و بندکشی اش را تازه.

...

وارد که شدم سر چرخاندم تا آشنایی پیدا کنم. اما کسی آشنا نبود. یه دفعه چشمم افتاد به یک خانم خیلی زیبا که آن طرف سالن ایستاده بود. شک داشتم خودش باشد. صورتش، هیکلش و خوش لباسیش همه نشانه های او را داشت: همان چشم و ابروی و موهای مشکی، همان هیکل کشیده و خوش قد و بالا، همان صورت زیبا و دلنشین. همان شیک پوشی آشنا و الگانس در رفتار محجوب. اما هشت سال گذشته بود. یک انگشتر تک نگین الماس درشت روی انگشتش بود. از آنها که فقط کسی که امریکا زندگی کرده باشد، میداند یعنی چه.

...

آخرهای مراسم بود که جمعیت کم کم داشت می رفت. رفتم روی تراس قهوه خانه. می خواستم ببینم پشت خانه قدیمی به کجا باز می شود... من را کشید کنار و یک خانم مانتو به تن و روسری به سر را نشان داد که داشت بیرون می رفت. گفت این همان است که در موردش می پرسیدی. من بهتم برده بود. آن خانمی که من گمان برده بودم او نبود. کلی چاق شده بود. موهایش را های لایت کرده بود و داده بود بالا. از همین مدلهایی که اکثر خانم های ایرانی به روز شده درست می کنند. از آن هم زیبایی و لوندی و خوش هیکلی دیگر اثری نبود. شده بود یک زن تیپیکال سی و خورده ای مزدوج بچه دار. او دیگر او نبود.
Link .  0 Comments