Danger: You are Approaching Holidays

یکی از خصوصیات تعطیلات (آن هم از نوع اجباری و پیش بینی نشده‌اش) این است که همه چیز را غلیظ می‌کند:

در صورت جمع شدن اعضای خانواده پیش هم، اختلاف‌های خانوادگی رو می‌شود و آدمها از فرط دیدن همدیگر، یکدیگر را تحمل ناپذیرتر می بینند و حرفهایی را می زنند که نباید. فکرهایی چون "من چرا تو این خانواده متولد شدم؟" بسیار رایج هستند.

همسرهای خود را غیرقابل تحمل می یابند و به خود بارها می‌گویند: "وات د هل ای واز تینکینگ؟!"

احساس تنهایی می‌کنند و دل شان برای عشق‌های قدیمی تنگ‌ (تر) می‌شود و هر "کر و کور و کچلی" به چشم آنها ایده‌آل به نظر می‌رسد. از فرط تنهایی و بی حوصله‌گی، مشکلات روابط قدیمی شان را یادشان می رود و به دنبال دوست پسر/دختر نامطلوب قبلی می‌روند و بعد از چند ساعت آنها را غیرقابل تحمل می‌یابند.

مست می‌کنند یا زیاد می‌کشند و با کسانی دمخور می‌شوند که هیچ تجانسی با هم ندارند و بعدن متوجه می شوند که موقع مست/های بودن، حرفهایی زده‌اند و کارهای کرده‌اند که نباید می‌کردند.

به زندگیشان فکر می‌کنند و وقایع گذشته. خودشان و دیگران را برای حرفهایی که زده اند توبیخ می کنند و حرص می خورند. احساس بی‌حوصله‌گی و پوچی می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که یک "لوزر" واقعی هستند.

به فکر خودکشی می‌افتند و راه‌های خلاقی برای آن کشف می کنند، هر چند که اکثر آنها جرات اجرا کردن یکی از این روشها را هم ندارند.

به افزایش جمعیت کمک می‌کنند و نه ماه بعد متوجه می شوند چه اشتباه بزرگی کرده‌اند، و یا در دو سه ماه آینده در بدر دنبال دکتر می‌گردند.

و ...

بنابراین پیشنهاد می‌شود برای تعطیلات خواسته و ناخواسته خود، حتمن برنامه ریزی کنید و در خانه نمانید!!
Link .  0 Comments