The Word Is Not Enough

New York Times Ad, May 2007, Once_Again

روزنامه‌ای مثل نیویورک تایمز، با آن اعتبار جهانی، دسترسی به خیل نویسنده‌های معتبر، تیراژ بالا و گستره خواننده‌هایی که در سرتاسر جهان دارد، قاعدتن باید از موقعیت مستحکمی در رقابت رسانه‌ای برخوردار باشد. اما همین روزنامه متوجه شده که با روش سنتی نوشتاری نمی‌تواند با رسانه‌های جدید مالتی‌مدیا- مخصوصن ویدیو روی اینترنت- رقابت کند. برای همین است که تمام یک صفحه گران قیمت روزنامه‌اش را به یک آگهی در مورد سایت ویدیوی‌اش اختصاص می‌دهد. جمله اول این آگهی خودش بهترین گواه است.

من دو روزنامه را خیلی دوست دارم: یکی همین نیویورک تایمز و یکی هم وال‌استریت‌ جورنال. نه تنها همیشه مقالات جالب دارند، بلکه هر کدام هویت خاص خودشان را هم تعریف کرده‌اند. دست گرفتنشان و ورق زدن‌شان لذت خاصی می‌دهد، انگار با یک شخصیت خاص طرف هستی‌‌. و البته که هیچ‌وقت این حس روزنامه‌خوانی در مورد نسخه آن‌الاین‌شان برای من پیش نمی‌آید، که فکر می‌کنم بخاطر عدم لمس کاغذ است.

از میان روزنامه‌های ایرانی، این حس را مقداری نسبت به شرق داشتم، البته نه به همان غلظت. عمر من به هم‌میهن که قد نداد. اما فکر کنم قوچانی تنها سردبیری بود که فهمیده بود روزنامه می‌تواند نویسنده‌های متفاوتی داشته باشد و نظرات مختلفی را ارائه بدهد، اما در کل باید یک قالب مشخص و متمایز را ارائه دهد و همین هویت روزنامه را مشخص می‌کند.
Link .  5 Comments