Days of Sarrow & No Song

زندگی هم، زندگی های قدیم
عشق همان عشق های، آتشین

یار هم یاری، که با من یار بود
در عبور روزهای دلنشین

گفتگو هم گفتگوهای قشنگ
در شبان شعر و مهتاب و شراب

بوسه هم آن، بوسه های غرق مهر
تا سحرگاهان، پیش از آفتاب

موسیقی هم، ساز فرهنگ شریف
با صدای، زیر و بم های بنان

پنجه هم از آن، پرویز و ملک
یا کسائی، نی نواز جاودان

شعر هم، تعبیر سهراب و فروغ
از خود و از بودن و دل خستگی

ارتباط ، شاملو با قلب خویش
یا که نادر پور با، دلبستگی

زندگی هم، زندگی های قدیم
عشق همان عشق های، آتشین


++++

و بالاخره، پنج سال پیش در چنین روزی:

در حاشيه

- کنسرت قرار بود که راس ساعت ٨ شروع شه، اما با نيم ساعت تاخير شروع شد. اصلانی دليل تاخير را تصادف در يکی از شاهراهها و تلفن چند شنونده عنوان کرد که خواسته بودند کنسرت با تاخير اجرا بشه، تا آنها هم به کنسرت برسند. با اين همه، باز تاخير نيم ساعته با استانداردهای تهرانجلسی بيسابقه است.

- از برنامه چاپی کنسرت هيچ خبری نبود. در شروع کنسرت، کسی هم برنامه رو اعلام نکرد. در لحظه گشايش، يک باند ۶ نفره موزيک، اول موسيقی قشنگی رو اجرا کردند. بعد خانمی روی صحنه اومد و بدون مقدمه شروع به خواندن آهنگ "ميخوام برم کوه" کرد. بعدا معلوم شد که اين خانم. ميترا و شوهرشون، راما، اعضای يک گروه موسيقی جديد هستند و شروع برنامه بر عهده اينها بوده. ميترا صدای خوبی داره که يادآور صدای پری زنگنه ست. اتفاقا چندين آهنگ فولکلوريک اجرا کردند. ظهور يک گروه جوون با اين سبک، توی اين اتمسفر تهرانجلسی موسيقی ايرانی امريکا، يک استثنای خوشاينده.

-اصلانی قسمت اول برنامه خودش رو تنها شروع کرد. مشابه همون تصويري که همه در ذهن داريم و چندين آهنگ قديمیش رو خوند، از جمله "الا ای..". آدم خونگرم، راحت و ساده ای بنظر اومد و اداهای لوس اکثر خواننده های تهرانجلسی رو نداشت.

- قسمت دوم برنامه اصلانی با ارکستر ۶ نفره بود. آهنگ هايی از آلبوم اخيرش، "روز های درد و اندوه" و آلبومی که بزودی به بازار عرضه خواهد کرد، "خط سوم"، رو خوند. به نظر مياد که در آلبوم سومش، بيشتر تحت تاثير موسيقی new age آمريکای لاتين هستش. از جهات اشعار هم، طبق معمول، چند شعر از شعرای معروف رو استفاده کرده و چند شعر از خودش. اشعار خودش بوی نوستالژی ميدند. شايد اين نوستالژی تاحدی عارضه پا به سن گذاشتن باشه، چيزی که اين روزها در نسل اول ايرانيهای مهاجر خيلی زياد شده (اميدوارم من هر جای دنيا که باشم اگه به اون سنها رسيدم، اينقدر دلتنگ گذشته نباشم!). تازه متوجه شدم که مجموعه کلماتی که اصلانی در شعرهای آهنگهاش بکار ميبره نسبتا محدود هستند. توی آلبوم جديدش، باز هم صحبت از "پرستو"، "ايام"، "اون زمونها"، "سرزمين" و ... هست!

- قبل از رفتن، فکر ميکردم اکثريت جمعيت افراد بالای ۴۰ سال باشند. اما معلوم شد که اصلانی طرفداران جوان هم کم نداره. شايد نصف سالن ۱٩۰۰ نفری کنفرانس پر شده بود و تقريبا از همه قشر و تيپی آدم در جمعيت ميشد ديد.

- توی اين جو تهرانجلسی موسيقی جنوب غربی آمريکا، ديدن و شنيدن خواننده ايرانی که سبک خودش رو داره و برای کارش و شنودگانش آنقدر ارزش قايله که يک کنسرت مرتب و نسبتا حرفه ای ارايه ميده، يک حادثه دلپذيره!

هاها، چقدر آن روزها وبلاگ‌نویسی را جدی می‌گرفتیم!!
Link .  3 Comments