Feeling Colin-Powell-LikeToday?

دیدین آدم به خاطر تعلق سازمانیش (همان افیلیشن خودمون) نمی‌تونه نظرش رو بدون ملاحظه بگه؟ آدم احساس کالین پاول-بودگی می‌کنه این وقت‌ها.

محض اطلاع: تعلق سازمانی/افیلیشن لزومن مربوط به کار نیست. هر تعلق‌ سییتماتیکی رو شامل می‌شه.

++++

بعد دیدی می‌گن: One man's loss is another man's gain؟ خب، در روابط رومنتیک آدمهای امروزی این مثل هم صدق می‌کنه انگار.

و طبیعتن The grass is always greener on the other side of the fence یا همون مرغ همسایه غازه خودمون هم طبعن کاربردهای وسیعی داره در این زمینه ها.

++++

یعد وقتی این نقدهای سنتوری و جونو رو می‌خونم، خوشم می‌آد که با این جبر جغرافیایی‌ام هنوز چند قدم جلوترم و می‌تونم بگم: تولد یو سو!

جالب اینجاست که هنوز ندیدم کسی به مهمترین نقطه قوت جونو، که همون دیالوگ‌نویسیش باشه اشاره کنه. جونو یک برش دقیق از جامعه متوسط پایین و متوسط بالای امریکاس و دیالوگ‌ها بصورت موجز و شاهکاری تمام خصوصیات این دو گروه رو در طول تعریف داستان و بدون به رخ کشیدن عامدانه و گل درشت بودن نشون می‌دن.

++++

آقا ما هم می‌تونیم پز‌ِ کافی‌شاپ‌هایی رو که پیدا می‌کنیم بدیم؟ یه کافی شاپ پیدا کردم به اسم Book & Coffee، گذشته از این که به اسباب و اثاثیه‌ش مال ۱۰۰ سال پیشن، دیوارهاش هم گوش تا گوش کتابخونن و البته قابل استفاده . بعد من من الان جلوی پنجره‌ش توی آقتاب گرم بعدظهر زمستونی لم دادم دارم این اراجیف رو می‌نویسم. نقطه، پایان ِ پز.

++++

آخر این که، کسی لینکی برای شهروند امروز سراغ نداره؟ من شدیدن دچار دلتنگی روزنامه‌ای از نوع شرق شدم.
Link .  3 Comments