A Dios le Pido*

Spain vs Italy, July 2008 © Once Again

این عکس مال دو سالِ پیش است. حدودِ ساعتِ یک و خورده‌ی بعدازظهرِ یک روز شنبه یا یکشنبه‌ی جولایی که اسپانیا داشت با قدرت تمام ایتالیا را در نیمه‌نهایی جام ملت‌های اروپا حذف می‌کرد. بازی فینال بین اسپانیا و آلمان را هم در این بار ایرلندی دیدیم. بازی که تمام شد طرفداران اسپانیا از در و دیوار ریختند وسط خیابان به رقص و شادی. درست وسط کشور بی‌طرف. امروز باز رفته بودم کافه‌تریامان نیمه دوم هلند-اروگوئه رو ببینم. کافه‌تریا که می‌گویم یعنی دور تا دور یک مینی‌ مال ده‌تایی تلویزیون گذاشته‌اند که بچه‌ها دورشان گروه گروه می‌نشینند به تماشا و خوردن غذا. امروز رنگ‌ نارنجی موج می‌زد و کمی هم رنگ آبی. وقتی هلند گل سوم را زد یکی از پسرهای طرفدار هلند گونه دوست‌ دخترِ طرفدارِ پاراگوئه‌ایش را بوسید و دلداریش داد.

این‌ها را نوشتم که قبل از بازی فردا بگویم من طرف‌دار اسپانیا هستم. یعنی از دوم دبیرستان تا به حال اسپانیا همیشه اول لیست من بوده و طبعن از اول این جام هم بوده‌. فردا هم با اینکه بازی وسط روز کاری است، تی‌شرت قرمز می‌پوشم و می‌روم کافه‌تریای‌مان میان هواداران آلمان و اسپانیا که برای اسپنیاردهای عزیز هورا بکشم. برد و باخت‌شان هم خیلی مهم نیست برایم. مهم هیجان تماشای بازی است. ببازند هم نه تحقیرشان می‌کنم و نه فحش‌شان می‌دهم، نه فحش نژادپرستانه نثار آلمان‌های خوش‌شانس می‌کنم. جناب یواخیم‌ لوی خرافاتی که تی شرتش را نمی‌شوید و یا داور و الخ هم که همیشه محترم بوده‌اند و محترم می‌مانند. خلاصه بازی بازی است. کل کلش مزه می‌دهد نه دهن صاف کردن طرف‌داران تیم مقابل که. مثل این دوست عزیز ما که همیشه می‌رود وسط طرفداران تیم پرطرف‌دار می‌نشیند و یک تنه شعار می‌دهد به طرفداری تیم مخالف و همان وسط هم با همه دوست و رفیق می‌شود. جایش خالی است این روزها اینجا. می‌دانم فردا میان 80 میلیون آلمانی یک تنه شعار خواهد داد: "اسپانیا، اسپانیا!" به هر حال خیالتان تخت، اسپانیا هم آلمان را لوله می‌کند. آ دیوس لِ پیدو!

* اسم یک آواز که هم برای عده‌ای نوعی دعای صلح شده و در عین حال برای تیم اسپانیا هم بکار می‌رود.
Link .  0 Comments