|
|||||||
Friday, October 04, 2013
قصهی حسن و ساختمان سحرآمیز
روز اول حسن و بانکی رو دیدم تو ساندویچ فروشی زیر ساختمونمون. حسن دست به جیب برد بانکی گفت "جون شما نمیشه. اینجا شهر ماس و تو مهمونی." روز دوم باراک: یه رستوران می شناسم تو ترایبکا، خیلی رومنتیک. خودم و خودت. اگه خواستی بعدش می ریم میت پکینگ، کلابینگ. حسن: باراک، ما از اون خانواده ها نیستیم! همون پنج شنبه. روز سوم ویل (هیگ): حسن این شر و ورها چی بود سه ساعت اول انشات خوندی؟ از باراک یاد بگیر که فوری رفت سر اصل مطلب. حسن: (در حالیکه نخودی میخندد) هه هه! خواستم بفهمین ما سی ساله چی می کشیم! روز چهارم هوای این روزهای منهتن عالی، حسن راضی، باراک راضی، ویل راضی، کاترین راضی، فرانسوا راضی، گوئیدو راضی، جان بولتون و بی بی، ناراضی! روز آخر جانی (کری): ظریف جون، این شماره مستقیم دفترم، این تلفن خونه ام، این شماره موبایلم، این شماره مامان اینا، ابن شماره موبایل همسرجان. اینم شماره تلفن پدر زنم. هر وقت کاری داشتی، زنگ بزن. داستان بعد: حسن در دربار باراک الرشید Link . 0 Comments
Comments
|
Feed April 2005 May 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 September 2006 October 2006 November 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007 May 2007 June 2007 July 2007 August 2007 September 2007 October 2007 November 2007 December 2007 January 2008 February 2008 March 2008 May 2008 June 2008 July 2008 August 2008 September 2008 October 2008 November 2008 December 2008 May 2009 June 2009 September 2009 October 2009 November 2009 December 2009 January 2010 February 2010 March 2010 April 2010 May 2010 June 2010 July 2010 August 2010 September 2010 October 2010 February 2011 March 2011 April 2011 January 2012 May 2013 October 2013 January 2014 February 2014 March 2014 April 2014 June 2014 August 2014 December 2014 January 2015 March 2015 April 2015 May 2015 June 2015 |
||||||
Email: 2bareh[AT]gmail[DOT]com |